kupa kazanmak vs itibar kaybetmek

İlk yarısını Fenerbahçe maçı dolayısıyla izleyemediğim Liverpool-Chelsea maçının 2. yarısına yetişebildim. 2. yarıda Liverpool'un sağlı sollu atakları vardı. Chelsea'yi özetlemek gerekirse Alex ve Terry Liverpool ataklarında yıldızlaşıyordu (Alex'in ters vuruşlarını saymazsak), bekler Bosingwa ve Ashley Cole bekleriyle birlikte hücum eden Liverpool'a dayanabilmek için hücuma destek veremiyordu. Orta Sahada takımın fedaisi John Obi Mikel aldığı her topu Bülent Akın kıvamında harcarken Ballack ve Lampard'ın çift yönlü oyunu orta sahayı ele geçirmeye yetmiyordu. Takımı hücuma taşıması beklenen Malouda her topu harcadı ve Anelka'yı çok yalnız bıraktı. Dalga dalga gelen Liverpool ataklarından birinde Gerrard tabanını gösterdiği pozisyonda hakem faul verince bir de küfür etti hakem Riley'e. Ama uyarıyla yırttı. Aynı hareketi yapan, ama topa vuran ve bir de üstüne Xabi Alonso'dan tekme yiyen Lampard ise orantısız güce maruz kaldı resmen. Riley'in tereddütsüz kırmızı kartına gülümseyerek sahadan çıkarak tepki bile vermeyen Lampard'ın aksine John Terry çıldırmışçasına isyan ediyordu hakeme. Derken bu sene başına kadar en hayran olunası futbolcular listesinin başına ismini yazacağım, ama bu sene çirkinlikeriyle beni hayal kırıklığına uğratan Steven Gerrard kendini yere atarak gördü sarı kartı. Chelsea savunması Truvalılar gibi kaleyi korurken, son dakikalarda kaleye sızan Torres temiz bir golle zaferi getirdi Liverpool'a. Maçın en çirkin hareketi ise bu dakikada eksik rakibine karşı zaman geçirmek için korner direğinde top oyalamaya çalışan Benayoun'dan geldi. Bu harekete sert tepki verip rakibinin dengesini bozan Bosingwa'ya alkışını verdik evimizden. Liverpool'un başarıya aç olduğu aşikar. Ama kulüp hisselerini önce Amerikalılara şimdi de Kuveytlilere satmakta olan, işçi sınıfının sosyalist (!) takımı efsane Liverpool, bu şekilde tüm dünyadaki sempatisini yitirir bir kupa uğruna benden söylemesi..

beyaz martı chelsea (sarıyer)