Muse'un Direnişi

Muse'un uzun zamandır beklediğim yeni stüdyo albümü sonunda elime geçti! Genel olarak kanım şu: çok çok iyi. Klasik Muse fanlarını kızdıracak çok şey var albümde. Ama kendilerinden ricam, bizim 90'lar sonunda Metallica'ya yaptığımız "abi sattılar metali, pop bu düpedüz" gibi çocukça bağnazlıklara bulaşmasınlar. Bi dinlesinler, nefes alsınlar, sözleri düşünsünler bi... 21. Yüzyılda genç kuşağın alternatif eğilimli kesiminin politik görüşünü ete kemiğe büründürüyor albümdeki şarkı sözleri. Çoğu kişiye tavsiye edebileceğim, rahatlıkla kefili olacağım bir albüm. Bazı şarkılara dalalım:

Yukarıdaki kapağı gördükten sonra sürpriz olmuyor: Uzaylıvari efektler ve dinamik bir tempoyla açılıyor albüm "Uprising" şarkısıyla. Exo-politics’tekileri andıran agresif direnişçi sözler var.

Rise up and take the power back,

It's time the fat cats had a heart attack,

You know that their time's coming to an end,

We have to unify and watch our flag ascend

They will not force us,

They will stop degrading us,

They will not control us,

We will be victorious

"Resistance", ilk şarkıdaki direnişe aşk temasını ekliyor.

Love is our resistance

They'll keep us apart they wont stop breaking us down

Hold me

Our lips must always be sealed

Supermassive black hole’a şaşıran, tepki gösteren arkadaşlar "Undisclosed Desires" adlı şarkıda felç geçirecekler, yüksek ihtimalle. Justin Timberlake-Madonna düeti bekletiyor insana şarkının elektro-pop altyapısı. Bağnaz bir rocker perspektiften bakmayıp şarkının sözlerini, geri vokallerini biraz sindirirseniz, şarkının müzik tarihinde yer edinebilecek güzellikte olduğu kanısına varmanız işten bile değil. Gerçekten çok beğendim.

"I belong to you"da, şarkı bitene kadar, bir sonraki ölçüde karşınıza ne çıkacağını kestiremiyorsunuz. Tricklerle, sürprizlerle dolu neresinden baksanız. Şarkının biryerinde süper bir sürpriz var, "Samson and Delilah" adlı operanın (tabii ki önceden bilmiyordum, dinlerken “opera lan bu” diyerekten araştırmak durumunda kaldım) Mon cœur s'ouvre à ta voix (my hearth opens itself to your voice) adlı eserinden alıntı yapılmış. Şarkı şahmış, şahbaz olmuş.

Bunların dışında: "United Satates of Eurasia"da Bohemian Rhapsody’nin armonisini ve şiirselliğini; "Guiding Light"ta U2 müzikalitesiyle harmanlanmış Bon Jovimsi 90’lar soundunu, ekolu davullarını; "Unnatural selection"da klasikleşmiş bayıldığımız Muse tarzını; son olarak "Exogenesis symphony" 3’lemesinde ise Knights of Cydonia ile önemli bir eşiği kıran Muse’un, uzay senfonisi konusundaki Evereste ulaşışını görebiliyorsunuz.

Sevgili müz'ikseverler, Bu albümü dinleyin, Muse sevmiyorsanız bile mutlaka bir şans verin, sevmezseniz bana kızabilirsiniz, severseniz, içinizden teşekkür edersiniz..

süper de masif kara delik plevneden çıkmam diyor