Gelelim Mustafa Denizli'ye..
Derwall'e göre dünyanın en şanslı insanı. Yaptığı değişiklikler, kurduğu kadrolar hep saç baş yoldurur ama büyük ihtimalle o haklı çıkar bir şekilde. İlklerin hocası olduğunu söylemeye gerek yok zaten. Galatasaray ve Fenerbahçe ile hem şampiyon oldu hem de Avrupa'da iz bıraktı. (Şampiyonlar Ligi resmi dergisi Champions'a göre tarihin en kötü Şampiyonlar Ligi performanslarında 7. sırada, bu da bir iz sayılır). Türk Milli Takımı ile Avrupa Şampiyonası'nda yarı finale bir penaltı kadar yaklaşabilmiş ama Arif'in yıllar süren penaltı yaptırma hevesinin, bu sefer penaltı kullanma hevesine dönüşmesiyle veda etmek zorunda kalmıştı. Türkiye'nin en iyi 2. kadrosuyla(kendimi Bülent Uygun gibi hissettim ve kendimden tiksindim şimdi) tek kulvarda mücadele edeceğini düşünürsek şampiyonluk şansı çok yüksek. Ama hiçbir takımda uzun süreli başarı gösteremediğini de gözönünde alırsak, son barutu atan Demirörenle birlikte 2010 yazını göremeyeceği de neredeyse kesin. Söz uçar, yazı kalır diyelim.
Fotoğrafta öndekinin Altay'lı Mustafa olduğunu yazmaya gerek yoktu heralde..
Denizli - Özgener - Altay
Denizli - Özgener - Altay
2 yorum:
Mehmet demirkol'un bugünkü yazısını da konuyla ilgilenen arkadaşlara tavsiye ederim.
büyük insanlar(ben öle görmüorum,yaptıkları öle dio) böle hareketleri yapmaz...bu hareketler güzel değil, etik butik gotik hiç değil...ertuğrulu 2 gün önce eleştiriodun maçta da gitti hemen koltuğa oturdun meselesi deil benimkisi... dönem arasında gelmesi beni ona karşı çok soğuttu..hani alışmışız ya yılmaz vural,mesut bakkal,samet aybaba, güvenç kurtar hocaların dolaşmasına; aynı kefeye sokamıyorum çok sevmesem de mustafa hocayı..
burkay
Yorum Gönder