şu video ağlatan "babam ve oğlum"dan çok daha acıklı, burda geçmişte fevri davranan, dinlemeyen karakter yok, geçmşte yaptığından pişman olan yok, hata yapan genç yok... ronaldo var, kendisi için tasarlanan erkek kramponları var, öyle çingene pembesi beneklisi kusmuk safra yeşili falan da değil... başlığa gelecek olursak; ronaldo ve bana... ikimiz de giydik bu kramponları ama ikimiz de tadını çıkaramadık aynı sebepten: kilo! o sakatlandı ben ise geç alabildim, abim olacak adam ingilterede(!) bulamadı, ben iki yıl sonra antakya metinsporda buldum? ama iş işten geçmişti, sağ kanatta fırtına gibi estiğim günlere yetişemedi r9'lar...
1 yorum:
lisedeyken sabah maç özetleri için erken kalktığım bigün, geceki -inter- trajik sakatlanma pozisyonunu görünce hüngür hüngür ağlamıştım. okula gelip hepinize anlatmıştım trap. lisede sınıf maçlarında vieri olurduk, cafu olurduk, r.carlos olurduk, del piero olurduk.. ama bu adam olmazdık. karizmatik değildi belki de bilmiyorum. hatta ben cimbom'da 1 sezon oynayan saunders'ın dil hareketleriyle gol sevincimi yaşardım ortaokulda mahalle maçlarında. ronaldo umurumda değildi. ama bir gerçek var, zidane ve hagi'den sonra ronaldo'nun da gidişiyle 90'lar bitmiştir.
nostaljisi, hüznü bi yana bu nasıl gereksiz bir emrah sömürüsünün müziğidir arkadaş!
Yorum Gönder