Çok kullandığımız bir tabirdir futbolda. Savunmanın arkasında gördüğü boşluğa iyi sarkan, topla buluştuğunda 40 metre depar atıp kimseleri kendisine yetiştirmeyen adamdır. Kapalı savunmalara ve markaja karşı görece etkisizdir, açık savunmalara karşı gol kralı olur. üstüne de arkadaşlarına tonla asist yapar.
Tam olarak tanımını yaptığımız adamın Daniel Guiza olduğunu bu hafta kendisini seyrettiğimiz 2 maçta görebildik. Türkiye karşılaşmasında son dakikada savunmanın gafletinden yararlanıp, Hakan'ın da kendisine yetişmesine müsade etmeyip yaptığı güzel servis vardı. Dün de ben beğendim Guiza'yı. Son vuruşlardaki inadına beceriksizliğine rağmen, bir o kanatta bir bu kanatta sürekli top aldı, sürekli top dağıttı. Golünü de atmış oldu sonlara doğru (Lugano'yu yakalayacak neredeyse!), moralini de katladı böylece. İspanya'da nasıl bir ortamda şampiyon olabildiğine dair daha net bir resim oluştu gözümde, eski takımında çok da seyredememiştim kendisini.
Kendisinin aksine çok iyi savunma açan, golü iyi koklayan bir forvet olduğunu düşündüğüm Semih Şentürkle bence çok iyi bir forvet ikilisi oluşturuyorlar, ki bence Semih, hemen her forvetin birlikte oynamak isteyeceği bir partner. İnatla beraber oynatılmadılar yeterince. Dünkü maçta var olmayan bir orta sahaya rağmen yeterince pozisyon üretti Fenerbahçe. Deivid ya da Alex'i feda etmek pahasına beraber oynatılmalıdırlar kanımca. Yok yerimiz iyi diyorlarsa o ayrı konu.
