Ben inadına kaybetmiyorum umudumu dünkü maçların ertesinde.
Klasik Türk medyası saldırılarını dinledikten sonra dün gece, Türk insanının ne kadar irrasyonel beklentileri olabileceğini, en ufak bir yenilgide de ne kadar fevri eleştiriler (pardon "saldırı) yöneltebileceğini bir kez daha gördük. Taktik eleştiriler yapılır, yazılır, çizilir. Ama hanginiz iddia ediyor ki ben olsam başta, yenerdik Portekiz'i diye, tartışırız..
İlk maçın futbol kalitesi, benim için zamanın izafiliği kavramını bir kez daha kanıtladı: maç bitmek bilmiyor, iki takım da ,bu düzeyde bi turnuvadaki futbol beklentimi tatmin etmiyordu. Kaval kemiğiyle atılmış bir kontratak golüyle süslendi futbol şöleni(!).
Paniğe gerek yok. Turnuva'nın belki en iyi kadrosuna yenildik, ve grubumuzdaki diğer rakiplerimiz (bilhassa İsviçre) bizden çok daha iyi değiller. Wasted Times'ın turnuva öncesi, "hazırlık maçları bitene kadar sabır" talebini, "ikinci maç bitene kadar sabır" olarak güncellemek ister, bugünkü maçları heyecanla beklemeye başlarım efem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder