korku...ecel...

61 dakika boyunca "ne zaman gol yiyeceğiz" korkusuyla izledik maçı..rakibin üstünlüğünü gereğinden çok daha fazla kabullendik..topa sahip olamadık ve böyle olunca oyun içinde 4-5-1 den 4-3-3'e de dönemedik.. bu da tuncay ve mevlüt'ün oyunda kalışını, onlara ters ve düzgün top atması için ilk 11'de başlatılan kazım'ın varlığını anlamsızlaştırdı..marco'nun ilk yarıdaki inanılmaz özverisi bile portekiz'in standartının altına inmesini sağlayamadı...

hal böyleyken, ikinci yarıya sabri-kazım değişikliğiyle başlanabilirdi..böylece hamit-emre ve marco ile hem göbekteki direnç, hem de ranoldo'nun karşısındaki agresiflik arttırabilirdi..hoca bunu tercih etmedi ve sabri'yi mevlütle değiştirdi..belli ki, ronaldo'nun ilk yarıda içeriye yaptığı bi kaç "drive", hocayı fazlasıyla korkutmuştu..O'nun önüne 3-4 basamaklı bi kademe koymaya çalıştı..sonrasında golü de zaten sağ kanadımızdan değil, göbekten yapılan basit bi verkaçtan yedik..

golden sonra da yapmamız gerekenleri yapamadık..topu rakip yarı sahada tutabilme becerisi olan arda'yı, kendi etrafında dansöz gibi dönen tuncay'ın yerine düşünemedik..sanırım teknik heyet ve futbolcuların aklında, 1-0'ın turnuvaya dair motivasyonumuzu çok da etkileyecek bir skor olmadığı düşüncesi vardı ki bunu bozmak için çok da uğraşmadılar...

portekiz, bizim maçtan önce onlara yapmayı planladığımızın aslında nasıl yapılacağını maçın son dakikasında müthiş bi şekilde gösterdi..2. gol bizim için ders gibiydi..

şimdi, geriye kaldı 2..ve O 2'nin bugünkü futbollarından bize ümit çıkartmak da malesef ki zor..

ne onlar kolay yenilecek takımlar, ne de biz kolay yenebilen bir takımız..

umarım yanılırım...